Review: Imperium (2016)

Nate Foster: For evil to triumph, it only takes good men… to do nothing.

Informatie

Regie: Daniel Ragussis – Jaar: 2016 – Cast: Daniel Radcliffe, Toni Collette, Tracy Letts, Sam Trammell, Nestor Carbonell, Chris Sullivan, e.a. – Genre: Misdaad, Drama, Thriller – Distributie: Lionsgate (US)

Recensie

Van Harry Potter naar neo-nazi? Daniel Radcliffe kan dat. Hij lijkt na zijn rol als de jonge tovenaar steeds meer uit te blinken als acteur. Ik vond zijn acteerprestaties in Harry Potter altijd maar matig, soms zelfs barslecht. Dus ik ben blij dat zijn carrière niet is ingestort na HP en hij nog altijd meer dan genoeg rollen aangeboden krijgt. Zo ook de hoofdrol in Imperium, het regiedebuut van Daniel Ragussis dat gebaseerd is op een waargebeurd verhaal.

Radcliffe speelt Nate Foster, een jonge en relatief nieuwe FBI-agent die helpt met het arresteren van een toekomstig jihadist. Hij is klein, gevoelig, nogal een nerd en wordt niet serieus genomen door het korps. Foster is dus alles behalve een Jason Bourne. Maar hij is wel erg toegankelijk en enorm goed met mensen, behalve met degenen waarmee hij samenwerkt. Hij wordt door een collega (Toni Collette) gevraagd om naar haar -minder populaire- branche over te schakelen: binnenlands terrorisme. Ze vraagt hem om te infiltreren in een sekte van neo-nazi’s om informatie te verkrijgen over een mogelijke bomaanslag. De FBI denkt dat die aanslag opgezet is door de ultra-rechtse radiopresentator Dallas Wolf (Tracy Letts).

Foster twijfelt even, maar wordt overgehaald door wat Angela hem vertelt: “You’re focused on the Islamic guys, I get it. We all create a narrative based on what you think is important. You see what you want to see. But just because you’re not looking at something doesn’t mean it’s not there.” Terroristen zijn overal en komen in alle vormen en kleuren. Er kan een bom afgaan in een der welke grootstad omdat de autoriteiten een bepaalde huidskleur (lees: blanken) niet genoeg aandacht gaf. Iedereen die The Departed of Donnie Brasco gezien heeft, kan zich voorstellen wat er hierna gebeurt. Foster scheert zijn hoofd kaal, doet zich voor als een ex-marinier, wint het respect van een paar belangrijke figuren en probeert zo goed mogelijk om zijn geheime identiteit te beschermen.

Radcliffe’s acteerprestatie zorgt ervoor dat de film spannend blijft van begin tot eind. De rol van Letts lijkt een beetje geïnspireerd te zijn door Trump. Met zijn lage baritonstem vertelt Dallas Wolf al de white power stories die zijn rechtsgezinde luisteraars maar al te graag horen. En dat maakt duidelijk dat woorden mensen heel snel kunnen beïnvloeden. Misschien moet Trump zelf eens nadenken voor hij iets zegt, want in een land als Amerika kan er héél snel iets fout lopen als aanhangers van de Republikein acties ondernemen tegen vreemdelingen. Binnenlands terrorisme is dus even gevaarlijk als buitenlands terrorisme. Dat beseffen enorm veel mensen tegenwoordig niet. Maar dus, mooie prestatie van Letts, die nu ook te zien is in Indignation.

Conclusie

Imperium is een topthriller die de intensiteit van het undercoverwerk bij racistische extremisten op een meesterlijkr manier in beeld brengt. Het is eigenlijk wel een enge film, niet vanwege jumpscares of een horrorverhaal, maar wel omdat hij ons eraan doet herinneren dat blanke racistische groeperingen nog altijd bestaan en wel degelijk een bedreiging vormen. Zo toont de film ons welke subgroepen er binnen extremistische groepen bestaan (KKK, Skinheads, Neo-nazi’s,…) en wat er zou kunnen gebeuren als ze iets moesten ondernemen. Het is wel jammer dat er niet meer gefocust werd op het emotionele aspect van Nate Foster en het script kon ook net iets beter. Toch zal Imperium je nog een tijdje bijblijven, al is het maar vanwege de acteerprestaties of de boodschap achter de film.

8/10