Informatie
Regie: Robin Pront – Jaar: 2016 – Cast: Veerle Baetens, Kevin Janssens, Jeroen Perceval, Sam Louwyck – Genre: Drama, Thriller – Distributie: Kinepolis Film Distribution
Review
Het moet een onbeschrijfelijk gevoel zijn als jouw debuutfilm de openingsfilm wordt van een filmfestival als Film Fest Gent. De 28-jarige regisseur Robin Pront kan ervan meespreken, want na een paar van zijn kortfilms viel ook D’Ardennen (2013) goed in de smaak. Tijdens zijn eerste week in de cinema lokte de film al 33.000 bezoekers. Het klinkt als een déjà-vu naar de debuutfilm van Michaël R. Roskam, Rundskop (2011). Al heb ik het gevoel dat D’Ardennen minder aandacht krijgt. Maar is dat ook terecht?
Dat de Vlaamse film tegenwoordig aan een sterke en succesvolle opmars bezig is moet ik je waarschijnlijk niet vertellen. De al eerder vermelde Rundskop (Michaël R. Roskam) en The Broken Circle Breakdown (Felix Van Groeningen) zijn bijvoorbeeld allebei genomineerd voor een Oscar, maar grepen naast de winst. Films als Safety First: The Movie (Tim Van Aelst) & Paradise Trips (Raf Reyntjens) waren dan weer een pak minder maar ook wel het bekijken waard. D’Ardennen past perfect in het lijstje van geweldige Vlaamse films en dat komt vooral door de regie van Pront maar ook de uitstekende topcast verdient heel wat lof.
In de film volgen we de criminele broers Kenny (Kevin Janssens) en Dave (Jeroen Perceval, die samen met Pront het scenario schreef). Wanneer Kenny na vier jaar vrijgelaten wordt uit de gevangenis is er heel wat veranderd. Zijn broer Dave is een stiekeme relatie begonnen met zijn ex-vriendin Sylvie (Veerle Baetens). Het feit dat Kenny nog steeds tot over zijn oren verliefd is en moet omgaan met onbeantwoorde liefde maakt hem nog meer opgefokt en agressiever dan normaal. De spanningen lopen op en zijn omgeving draagt alle gevolgen van dien.
Ik kan het blijven zeggen: de cast is top en dat zorgt (in deze film) ook voor fenomenale acteerprestaties. Van Veerle Baetens weten we al wat ze in haar mars heeft en Sam Louwyck & Jan Bijvoet zorgen voor memorabele bijrollen, maar de twee grote verrassingen zijn voor mij Kevin Janssens en Jeroen Perceval. Perceval zag ik voor het eerst aan het werk in Paradise Trips, maar ik was nog niet volledig overtuigd van hem als acteur. Ook Kevin Janssens, die ik hiervoor alleen kende van Zot van A (Paul Boulat), kon ik maar matig appreciëren. But damn, was I wrong… Janssens weet een monster neer te zetten zonder enig medeleven dat duidelijk littekens heeft overgehouden aan zijn gevangenisbezoek. Ook Perceval laat zien dat hij een complexe rol aankan, een man die koelbloedig en realistisch probeert te blijven, maar zelfs na 4 jaar afwezigheid nog altijd in de schaduw van zijn broer leeft.
De grimmige sfeer van de film is geweldig en kruipt onder je huid. De authenticiteit die opgewekt wordt door de platte Antwerpse accenten zorgt ervoor dat je je voor 95 minuten middenin de leefwereld van de “Johnny’s en Marina’s” waant. Ook het camerawerk dat verzorgd wordt door Robert Heyvaert (de man die ook de cinematografie regelde bij Black & Image van Adil El Arbi) mag niet vergeten worden. Het openingsshot zuigt je direct in de film en de aanwezige spanning wordt nog duidelijker door de verschillende camerastandpunten.
Conclusie
Als het nog niet heel duidelijk zou zijn na het lezen van deze recensie, volgens mij is D’Ardennen een Belgische topper van formaat met internationale allures. Right up there with Rundskop. Het is moeilijk om negatieve punten aan te kaarten. Neen, ik overdrijf écht niet. De Vlaamse film is eindelijk volwassen geworden.
9/10
Heb jij D’Ardennen al gezien? Ben je het eens met de recensie of vond je de film maar niets? Laat het zeker weten in een reactie hieronder.
Ik was al erg benieuwd naar deze film en na je review helemaal. Hoop dat ik hem nog ergens kan zien in se bioscoop in Nederland.
Klinkt als een goede Vlaamse film. Bijna om jaloers te worden als Nederlander.
Deze wil ik nog heel graag zien. Stiekem ook een beetje voor Veerle, die ik geweldig vond in The Broken Circle Breakdown.
Goeie film, maar ik vond hem niet zo sterk als bijvoorbeeld Rundskop, The Broken Circle Breakdown, Loft of De Zaak Alzheimer. Maar zeker het bekijken waard!
Ik ben helemaal niet zo’n grote fan van The Broken Circle Breakdown en De Zaak Alzheimer. Daar steekt D’Ardennen volgens mij met kop en schouders bovenuit. Rundskop is dan wel weer beter imo. 🙂
Des goûts et des couleurs… 🙂
Kende deze nog niet maar ik ben nu wel erg nieuwsgierig geworden 🙂